De HZ doet in het kader van het Europese Project KlimaatAdaptatie Zeeland, onderzoek naar het zogenaamde hitte-eilandeffect binnen de 2 deelnemende wijken in Vlissingen en Middelburg. De komende tijd worden extra sensoren opgehangen in de wijken Westerzicht en rondom de Meanderflat in Middelburg. Met deze sensoren wordt het hitte-eilandeffect in kaart gebracht en kan gaandeweg meer groen in de wijken worden aangelegd. Welke impact de vergroening heeft, kan vervolgens worden gemeten.
Steden zoals Middelburg en Vlissingen hebben last van het stedelijk hitte-eilandeffect. Dit zijn plekken die sterk versteend zijn, en hierdoor meer warmte vasthouden dan de gebieden daar omheen. Zelfs een groene wijk zoals Westerzicht is nog steeds een stuk warmer dan het buitengebied. Dit komt door de gebouwen, asfalt, stenen, stoepen en bestrating. Deze materialen nemen warmte op en stralen het later weer uit. In Figuur 1 ziet u duidelijk het verschil tussen een stad met veel ‘grijze oppervlakken’ en weinig groen, en een groener dorp of plattelandsgebied. Het temperatuurverschil, het hitte-eilandeffect, kan oplopen tot 8 graden.
Minder groen betekent ook minder verdamping, wat zorgt voor extra warmte in de stad. Het temperatuurverschil tussen stad en platteland is groot, zowel overdag als 's nachts. Overdag kunnen mensen beter omgaan met de hitte door verkoeling te zoeken, extra te drinken en een airco te gebruiken. 's Nachts kan de hitte de slaap verstoren en gezondheidsproblemen veroorzaken.
In eerder onderzoek genaamd Burger Participatie in Klimaat Adaptatie is gemeten in Middelburg dat de temperatuur tot 4,5 graad hoger en in Vlissingen zelfs 6 graden hoger lag in 2020 (Buijs & al, 2021).